Απο τη 1η Ιουλίου θα σωθούμε. Θα ζούμε σε ένα καθαρότερο περιβάλλον. Κανείς δεν θα καπνίζει. Θα μπορούμε να απολαύσουμε το φαγητό μας, τον καφέ μας και το ποτό μας χωρίς να ρουφάμε τον καπνό των καπνιστών. Στα "πολιτιστικά κέντρα" θα απολαμβάνουμε τις ερμηνείες της ξανθιάς τραγουδίστριας χωρίς τα ενοχλητικά πούρα των πρώτων τραπεζιών. Και μετά για να... στανιάρουμε θα βγαίνουμε στον δρόμο να πάρουμε μια τζούρα αιωρούμενα σωματίδια "παντρεμένα" με θείο και διοξείδιο του αζώτου!
Ωραίες προτεραιότητες βάζουμε....


Μήπως, λέω εγω μήπως, θα ήταν πιο δημοκρατικό στα μπαρ, τα καφέ, τα εστιατόρια, στα καταστήματα δηλαδή όπου η επίσκεψη μας ειναι επιλογή (δεν ειναι νοσοκομείο, δημόσια υπηρεσία, μέσο μαζικής μεταφοράς) να δινόταν το δικαίωμα στους καταστηματάρχες να διαλέξουν σε ποιους θα απευθύνονται; Δεν θα ήταν πιο δημοκρατικό να ξέρω οτι έχω την επιλογή να πάω σε ένα καφέ που δεν καπνίζουν επειδή γουστάρω την σερβιτόρα κι ας γκανιάξω απο την ακαπνία; Ή να επιλέγω να παω στο smoking bar να πιω το ποτό μου και να χαλαρώσω καπνίζοντας μερικά τσιγάρα; Και ο μη καπνιστής να γνωρίζει οτι στο συγκεκριμένο bar καπνίζουν και να επιλέγει να μην μπει μέσα; Και όσοι μπουν να κάνουν κακό μόνο στον εαυτό τους; Εκτός κι αν έγινε ποινικό αδίκημα η βλάβη στον εαυτό μας και δεν το γνωρίζω.

Ότι να ναι... Επιφάνεια. Σπασμωδικές κινήσεις. Σαν το πανεπιστημιακό άσυλο. Να το καταργήσουμε. Καμία σκέψη να διορθώσουμε πρώτα τα λάθη που έχουν γεννήσει αυτό το άθλιο φαινόμενο. Να καταργήσουμε το άσυλο άλλα όχι τις κομματικές φοιτητικές νεολαίες!
Ας το φάμε κι αυτό αμάσητο και ας κάνουμε μια βουτιά στη δροσερή θάλασσα της αποχής!